![]() |
Avuçlarım kanıyor ey ölüm .....
Avuçlarım kanıyor ey ölüm, yakınlığın kadardır seni kendimden uzaklaştırma çabam, içimdesin aslında; şahdamarımdan yakın, ahirinden korktuğumdan olsa gerek, içimde küçültmeye çalıştığım bir sevdasın... avuçlarım kanıyor ey ölüm, çünkü hayatım avuçlarımdan kayıp gidiyor; bakakalıyorum her geçen günün ahirinde, bakakalıyorum avuçlarımın sızısını çeke çeke... http://img.blogcu.com/uploads/eslemnokta__diken.jpg ey ölüm, biçareyiz bak! ümmetçe... biçareyiz bak! bilgilerimiz yetmiyor kanayan yaralarımızı iyileştirmeye, avuçlarımızdan kayıp giderken hayat, sevmek yetmiyor hayatı; sevmeyi bilmek gerek belki de. yaraları sevgiyle onarmak gerek... ey ölüm, biz kimi 'öncelikli'seveceğimizin bilgisinden yoksuluz; yaralarımız ondandır; yanışımız ondan, çaresizliğimiz ondan... uzak kalma bize; içimizin dostu ol, senle varalım yar'e; rabıtanla dirilelim; acı(t)masın hayatın avuçlarımızdan kayıp gidişi, acıtmasın yar'ın yüzümüze bakışı... nokta! avuçlarımızda kalanlarla günü geçiriz... ama sol yanımız hep bir şeyler fısıldar durur; 'geçen gün ömürdendir'... nokta Not;Maalesef yazarını bulamadım arkadaşlar |
All times are GMT +3. The time now is 17:04. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Siyaset Forum 2007-2025