Siyaset Forum - Avunuyorum, avunuyoruz....

Yasarken icindeki buruklugu hisseden varsa da, onu ortaya cikaran yok.
Belki parmagimizin ucuyla biraz dokunsak bile, burulunca hemen elimizi geri cekmisizdir.

Insanin cani elbette burulur. Yoksa kimse yola cikmazdi, is yapmazdi ya da

kimse yazi yazmazdi. kimse sevmezdi....Oydu buydu, bir suru varsayimlar...

Böyle uykuyla uyaniklik arasi bir sey bu burukluk.

Burukluklara dokunursak, eselersek biraz daha biraz daha deyip disimizi sikarak, volkan misali patliyoruz çünkü sonunda...

Ondan belki bu bastirma, bu iç buruklugunun üstünü acemice kapatmaya çalisma...

Oysa en can yakan da gizli patlamalar bu bastirmalarin sonunda...

Bilincinde olmadan ruhumuzu bi' o yana bi' bu yana sallayan, savuran, biz farketmeden bizi adamakilli yolumuzdan saptiran...

Ama dedigim gibi, yola çikiyoruz en azindan...

Gitmek istedigimiz yerin hayali, illa oraya varamayacak olsak bile,

avutuyor iste, belki de elimizdeki en degerli sey budur...
Avunuyorum, avunuyoruz....__________________