Birde Kafkasya'nın Aşığından Naçizane Benim Kalemimden Dökülenler.
 

Bilmem beğenirmi yoksa beğenmezmisiniz ama bazen aklıma güzel sözler gelir.Onlara sizlerle paylaşmak istedim.

Hepsi kendi sözlerimdir;

- Benim hayallerim veya umutlarım yok benim hedeflerim ve planlarım var.


- Planlarımı asla kağıda çıkarmam Çünkü en güzel defter zihindir.

- Sıkıntılarım kalemime kalemimden dökülenler ise yüreğime nakşediliyor.

- Bu hayatta hep memleketimi özlüyerek yaşadım . Şimdi farkediyorumda ben yalnız memleketimi değil Çocukuğumu özlüyorum.

- Çok insan kaybettim hayatımda; Ama hiç birine üzülmedim. Çünkü kaybettiklerime üzülürken elimdekindende oldum.

- Umut yalnız zayıfların ekmeği. Umut ve hayaller hiç bir zaman gerçeklşemez Ama plan ve hedefler öyle değildir.

- Zoru başardım İmkansız ise zaman aldı.

-Ama demeyi hiç sevmesemde Kader bana bunuda öğretti. Ne yazıkki.

- Sevdalarım oldu sevdalarım aynı planlarım gibi sonra baktımki hepsi birer umut imiş.

- Umuda umutlara bu kadar niye düşmansın deme Sen hiç Kafkasya'da yaşadın mı ?

Yorumlara göre devam ederim....

Birde Kafkasya'nın Aşığından Naçizane Benim Kalemimden Dökülenler.
 

Her yeni öğrendiklerim Hayattan biraz daha koparıyor beni her yeni öğrendiklerim Hayata biraz daha bağlıyor beni.

Kader çok değişik bir olgu bir saat sonrası ne kadar karanlık ve ıssız.