Siyaset Forum - Yokluğun üşütüyor yüreğimi ...

Gözümün bebeğinde, yüreğimin en saklı yerindesin sen.

Kimselere göstermiyorum seni, hatta bazen kendimden bile

gizliyorum.

Varsın aklım sensiz bilsin yüreğimi...

Yokluğun içimi acıtıyor.

Buna rağmen kal istiyorum, içimde bir yerlerde

Sanki seni çıkarıp atarsam,

tamamen kaybolacakmış gibi geliyor

Sana dair ne varsa.

Sana ait olan izler silinip yok olacakmış gibi, senli

Kelimeler yazamayacakmış gibi kalemim

bir daha..

Her tutunmaya kalktığımda sana, ipsiz kuyulara çekiliyor

ruhum.

Çıkmaya çabalarken gücüm tükeniyor gitgide.

Bir gün temelli bitecek, fark ediyorum..

Tüm şarkılarım,

tutsak olup sensizliğe, çığlığa dönüşüyorlar içimde.

Yüreğimle bağırıyorum, sen duymuyorsun, sen

bilmiyorsun..

Bir zamanlar gecelerimi aydınlatan gözlerin, şimdi

karanlığa

Çağırıyorlar beni Kapatıp gözlerimi, düşlerimde

buluyorum seni. Açtığımda yine gidiyorsun.

Ve ben yine karanlıklara uyanıyorum.

Üşüyorum...

Beni üşüten ne ayazları kışın, ne de yalnızlığım.

Yokluğun üşütüyor beni, bir yandan yakarken

yüreğimi.. Göremezsem gözlerini, hiç aydınlanmayacak

günlerim..

Tutamazsam ellerini, hiç ısınmayacak

Yüreğim...