ine Ebu Saîd el-Hudri (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Deccal zuhur eder. Mü’minlerden bir adam ona doğru yönelir.
Deccal’in askerleri:
–Nereye gitmek istiyorsun? diye sorarlar.
O genç:
−Şu çıkana gidiyorum, der.
Onlar:
−Yoksa sen rabbimize iman etmiyor musun? derler.
O genç:
−Rabbimizde gizlilik yoktur, der.
Bunun üzerine:
−Onu öldürün, derler. Sonra onlardan bir kısmı diğerlerine:
−Rabbiniz kendisinin haberi olmadan birini öldürmenizi yasaklamadı mı? derler. Onu Deccal’e götürürler.
Mü’min onu gördüğü vakit:
−Ey insanlar! Bu Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in haber verdiği Deccal’dir, der. Deccal emreder, o mü’min karnı üzere yere yatırılır. Döve döve sırtı ve karnı genişletilir.
Deccal:
−Bana iman etmiyor musun? diye sorar.
O mü’min:
−Sen çok yalancı Mesih Deccal’sin, der. Deccal emreder, o mü’min başının ortasından iki ayağının arası ayrılana kadar testere ile kesilerek ayrılır. Sonra Deccal bu iki parça arasında yürür.
Sonra:
−Kalk, der. O mü’min dikilerek eski halini alır.
Sonra Deccal:
−Bana iman etmiyor musun? diye sorar.
O mü’min:
−Senin hakkında kanaatimi artırmaktan başka bir şey yapmadım, der.
Sonra:
−Ey insanlar! Deccal bunu benden başka hiç kimseye yapamayacaktır, der. Onu kesmek için Deccal tutar, boynu ile köprücük kemiği arası bakır bir levha haline gelir. Onu elleri ve ayaklarından tutar ve onu atar. İnsanlar onu ateşe attığını sanırlar, ancak cennete atılmıştır.’
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Bu mü’min âlemlerin Rabbi katında şahadeti en yüce olandır’ buyurdu.”
Müslim 2938/113
|