[Cihannur]

Ahmet Hakan Coşkun



Kusura bakmayın acıları yarıştırdım

Binlerce Suriyeli öldü.

Halep yıkıldı. Şam perişan oldu. Suriye ahalisi evinden barkından oldu. Çocuk cesetleri kıyılara vurdu. “Pray for Syria” diye bir ses yankılanmadı küresel bir biçimde.

Bağdat’ta patlayan bombalar günlük hayatın rutini hâline geldi. Bağdat ve katliam... Artık ayrılmaz ikili oldu. Bırakın dünyanın ayağa kalkmasını, kıllar bile kıpırdamadı.

Daha dün Beyrut’ta bombalar patladı. Fransa’nın destek verdiği bir kesim, Fransa’nın destek vermediği bir kesimi bombaladı. Onlarca kişi öldü. Fiyakalı bir kampanya falan yapan olmadı.

Suruç Katliamı... Ankara Katliamı... Sanki sıradan işlermiş gibi algılandı. Alabildiğine yerel, alabildiğine dünyadan uzak... Bir mum yakanımız bile çıkmadı.

Fakat ne hikmetse... Söz konusu Paris olunca... Fiyakalı kampanyalar, “Pray for Paris” diye küresel haykırışlar, mum yakmalar, dünyayı ayağa kaldırmalar falan...

Tamam kardeşim tamam... Acıları yarıştırmayalım yarıştırmamasına da... Bu denli adaletsiz, eşitsiz ve vicdansız bir yarış kimsenin kanına dokunmuyorsa... Ne dokunacak?

Kaynak

Hürriyet 16.11.2015