KIZILBAŞ İSYANLARI
OSMANLI - SAFEVî MÜNASEBETLERI*
Âsik Pasazâde, halkin, askerlerin ve müridlerinin Sah Ismail'e olan bagliligini su ifadelerle dile getirir: " Müridleri ona tabi oldular. bütün müridler Selâmün aleyküm" diyecekleri yerde Sah diyorlardi. Hastalarini ziyarete gittikleri zaman dua yerine* "Sah" diyorlardi. Anadolu'daki Ehl-i Sünnet* Müslümanlar, onun müridleine "bunca zahmet çekip Erdebil'e varacaginiza Mekketu'l-Lah (Ka'be)'a gitseniz, Hz. Peygamber'i ziyaret etseniz daha iyi olmaz mi? dediklerinde onlar " Biz, diriye variriz, ölüye varmayiz" derlerdi.
Iran'da* Ehl-i Sünnet efkâr-i umumiyesinde büyük bir endise hüküm sürmekte, Kizilbas faaliet ve hareketleri derin bir izdirap ile izlenmekte idi. Gerek Misir'da, gerek Osmanli diyarinda Islâm efkâr-i umumiyesi, problemi çözecek bir el ariyordu. Misir'da,Fâtimî tecrübesinin* korkunç hatiralari tazeligini koruyor, Bagdadlı Siî Büveyhogullari zulümleri akillara geliyor; Bâtinîlerin kanli sahneleri tekerrür edecek saniliyordu. Bu yüzden, Sah ve askerlerinin vahsiyâne zulümleri endise ile takib ediliordu.
|