Kaynak tdvislamansiklopedisi.info Muaviye
*Emevî hilâfetinin kurucusudur 603 yılında Mekke’de doğdu Süfyân ile Hindin oğludur, Hz. Muhammed’in kayınbiraderidir. Resûlullah’ın peygamberliğiyle İslâm’a savaş açtı Bedir Savaşı’nda müslümanlara karşı savaştı babası mekke lideriydi babasının gözetiminde bir şehzade gibi büyüdü babasıyla birlikte mekkenin fetihinde müslüman oldu. Müellefe-i kulûbdandı Huneyn ganimetlerinde payına daha fazla miktar ayrıldı.
*Müslüman olunca Hz. Peygamber’e kâtiplik yaptı Suriye ordularında kumandan yardımcılığı yaptı Muâviye, Hz. Ömer tarafından Ürdün ve Dımaşk valiliğine tayin edildi. 640 yılında halifenin emriyle Filistin’in Kaysâriye, Askalân ve Trablusşam’ı aldı, karakollar kurup asker yerleştirdi. İslâm donanmasında ilk deniz birliklerini kurdu
*Hz. Osman Filistin, el-Cezîre, Humus Kınnesrîn’ini muaviyeye verdi hz osman Muâviyenin akrabasıydı onun sayesinde rahatça hareket ediyordu muaviye Benî Kelb kabilesinden bir kadınla evlenip bölgenin en büyük kabilesini arkasına aldı halife osman aynı kabileden bir kadınla evlenince yakınlığını pekiştirdi. Kelbîlerin gücü arttı muaviye kendisine çok bağlı disiplinli bir ordu kurdu halkının gönlünü kazandı. Kıbrıs’ı kan dökmeden yılda 7200 altın haraca bağladı 12.000 kişilik bir ordu yerleştirdi.
*Muâviye, Hz. Ali’ye, Hz. Osman’ın öldürülmesi konusunda suç ortağı olduğunu isyancıları ordusunda barındırdığından dolayı biat etmedi. Hz. Osman’ın kanını istedi Şam halkından biat aldı. Daha sonra Mekke’de Hz. Âişe, Ubeydullah Avvâm haksız yere öldürülen halifenin kanını istiyordu hz ali acele edilmemesini söylüyordu *Cemel Vak‘ası’nda galip gelen Hz. Ali muaviyeyi biate çağırdı muaviye akrabası hz osmanın katillerini istedi ve yeniden halifelik seçimi istedi Sıffîn’de iki ordu savaştı Haziran 657 de. Hz. Ali’nin kumandanı Mâlik Muâviye’nin ordusuna zafer kazanıyordu Muâviye kaçmaya karar vermişti Amr b. Âs mızrak uçlarına Kur’ân-ı Kerîm taktırdı anlaşmazlığı Allah’ın kitabıyla çözmeyi önerdi. Muâviye mağlûbiyetten kurtuldu. savaş durdu taraflar Allah’ın kitabı ve Resûlullah’ın sünnetiyle anlaştılar (4 Ağustos 657).
|