Kaynak ehlisünnetbüyükleri.com
Çanakkale savaşları-çanakkale mahşeri
KOLUMU KESİVER KOMUTANIM
Çanakkale savaşlarında bir subay şöyle anlatıyor:
*Çanakkale savaşının devam ettiği günlerdeyiz birindeyiz. savaş zaferimiz ile neticelenmek üzereydi. Mehmedciklerin, Allah Allah... nidaları ufku titretiyor, korkunç top seslerini bu müthiş haykırışlar bastırıyordu yanımda bir ayak sesi duydum Ali Çavuş Sapsarı olmuş, yüzünde müthiş bir ıstırap vardı. kolunu gösterdi. Dehşetle ürperdim. Sol kolu bileğinin yukarısından aldığı isabetle, kopacak hâle gelmiş, elini yere düşmekten bir deri parçası alıkoymakta idi.
*Ali Çavuş dişlerini sıktı Sağ elindeki çakıyı uzatarak: “Şu kolumu kesiver kumandanım” dedi. üç kelimelik cümle, müthiş bir istek,ve mecburiyet ifâde ediyordu çakıyı aldım ve derinin ucundaki sallanan eli koldan ayırdım. Bu tüyler ürpertici vazifeyi yaparken, Üzülme Ali Çavuş, Allah vücûduna sağlık versin” diye mırıldandım.
*O; yere düşen eline, elsiz kalan koluna* oluktan boşanır gibi akan kanlara kıymet bile vermiyor Gözlerini duman ve ateş içindeki yurt ufuklarına çevirerek; “Fedâ olsun, memleket sağ olsun...” diye mırıldandı.*Ali Çavuş elini değil, hayâtını da memleket uğruna, mukaddes ülkeyi korumak yolunda feda etti. Gözlerini hayâta yumarken Memleket sağ olsun... Allah îmândan ayırmasın... Canım vatana fedâ olsun” demişti.
|