Tekil Mesaj gösterimi
Alt 02-22-2018, 10:20   #60
Kullanıcı Adı
murataltug1985
Standart
Kaynak islam ansiklopedisi android programı
HAZRET-İ* MUHAMMED (S.A.S) Hicret
İslam davası tüm insanlığı içine alacak...*

efendimiz, hazret-i sıddık, Füheyre ve Üreykıt, 622 yılı*Eylül ayının 20. Günü kuşluk vakti "Kuba" köyüne ulaştılar.*Bugün, Müslümanların Hicri yılının başı oldu.efendimiz kuba köyünde ilk mescidi yaptı*Kuba vadisinde ilk Cuma namazını kılan efendimiz ilk hutbeyi irad ettiler. Kuba mescidi, ayet-i kerimede Temeli takva üzerine kurulan mescid" (Tövbe suresi) buyrularak medh edildi.
*Mekke'de kalan hz Ali,efendimizin Kabe-i şerifteki makamına oturdu. "Resul-i ekrem'de kimin nesi var ise, alsın!" Diyerek emanetleri sahiplerine teslim etdi.*Mekke-i mükerremedeki Eshab-ı güzin, hz Ali'nin kanadı altındaydı. Resulullah'ın evinin Medine-i münevvereye getirilmesini emir buyurdu
Allah'ın aslanı Ali, Kureyş kafirlerine İnşaallahü teâlâ Medine-i münevvereye gidiyorum. diyeceğinizi söyleyin" buyurdu.*Hz Ali, Resul efendimizin eşyalarını toplayıp, Ehl-i Beyti ve akrabaları ile medine yoluna koyuldu.*
efendimize, şişmiş olan ayaklarından kanlar akar vaziyette, Kuba'da yetişti. Gündüzleri saklanıp, geceleri yaya yürüdüğü bu yolculuğun sonunda, Peygamberimizin huzuruna gidemiyecek haldeydi
*efendimiz hazret-i Ali'ye acımış, fedakar amcazadesini kucaklamış, mübarek elleriyle hakk yolunda meşakkate katlanmış narin, ayaklarını okşamış, afiyet için dua buyurmuştu.*hz Ali'nin fedakarlığına; "İnsanlardan öyleleri vardır ki, Allahü teâlânın rızası için nefsini feda eder" 'Bakara suresi) nazil oldu

*Medine'ye hicret eden Eshab-ı kiram ile Medineli Müslümanlar, Kainatın sultanını bekliyorlardı.
Medine-i münevvere Efendimizi karşılamak için can atıyorlardı. O'nun muhabbetiyle yananlar, kızgın çölün suya olan hasreti gibi gözlerini ufka dikerek bekliyorlardı...**Medine... Medeniyet kelimesinin yatağı Medine... Peygamber beldesi Medine... incecik hurma ağaçları ve dümdüz damlı çatılarıyla efendimizin teşrifleriyle Medine-i münevvere" olmaya can atıyordu*Kainatın efendisi, yaratılmışların en üstünü, Efendimiz devesine binmiş, yanında mağara dostu sıddık ra ile .. Medine'ye "Nur gibi geliyordu herkes ayaktaydı gözler pür dikkat ufuktaydı gözcüler tek-bir getirerek allahu ekber sesleriyle Müjde! Resulullah geliyor*dediler*Medine Ağır ağır yol alan iki deve göründü.*Medineliler, sevinçle Müjde!.. Müjde!... Resulullah geliyor!.. Peygamberimiz geliyor!... Sevinin Medineliler!.. Bayram edin! Habibullah geliyor!.. Baş tacımız geliyor!.." diyerek sevinç gözyaşları döktüler*Medine- sokaklarında .Yediden yetmişe, yaşlısından hastasına herkes, eşsiz haberi bekliyordu. Medineliler en güzel elbiseleriyle Alemlerin efendisine koştular.**Efendimizin gelişiyle Herkes, sıcak çöle yalınayak çıktı kızgın çölün yakıcı sıcağına rağmen habibullah , büyük bir heybetle medineye geliyordu
Tekbir sedaları semayı çınlatıyor, sevinç gözyaşları sel gibi akıyor. Hüzün ve mutluluktan esiyor Medine, tarihin en güzel gününü yaşıyordu

*Bir tarafta, herkesin "Emin" lakabıyla tanıdığı, Allahü teâlânın Habibini öldürmek için mükafat koyanlar; diğer tarafta O'nu ve arkadaşlarını korumak, bağırlarına basmak ve ona can feda etmek istiyenler....*Medineliler Peygamberimizin nur cemalini görmek istiyordu. Medine,böyle sevinçli, ve mübarek bir an görmemişti. Efendimizin medineye teşrifi yaşanmamış bir bayramdı.*Benzeri görülmemiş ve görülmeyecek bir bayram vardı medinede çünkü habibullah medineyi şereflendirmişti çocuklar ve kadınlar hep bir ağızdan
"Tale'al-Bedirü aleyna,
Min seniyyat-il-veda;
Veceb-eş-şükrü aleyna,
Mâ de'â lillahi da,
Eyyüh-el-meb'usu fina,
Ci'te bil-emr-il muta'!.."
"Hoş geldin ya Resulallah!.. istekleriyle ortalığı çınlatıyordu.*Medineliler elen Kusva'nın yularından tutup; "Ya Resulallah! Bize buyurun..." diyordu efendimiz Devemin yularını bırakınız. O memurdur. Kimin evinde çökerse, orada misafir olurum!" buyurdular.*Herkeste büyük bir heyecan ve meraktaydı Acaba Kusva nereye çökecekti?!
*Kusva, efendimizin bugünkü mescid-i şerifinin kapısına çöktü Efendimiz, "İnşaallah menzilimiz burasıdır" ve "Burası Süheyl ve Sehl'indir"
çocuklar yetimdir. "Akrabalarımızdan hangisinin evi yakındır?" buyurdular Eyyub el-Ensari hazretleri sevinçle; "Ya Resulallah! Benim evim yakındır. diyerek heyecanla evini gösterdi. Kusva'nın yükünü indirip, efendimizi buyur etti.**Medineli Müslümanlar ve Muhacirler, Efendimizin hicretine sevindiler. Çünkü Dünya kurulduğundan bu yana böyle bir misafiri ağırlamak sadece onlara nasip oluyordu...*

*
murataltug1985 isimli Üye şimdilik offline konumundadır   Alıntı ile Cevapla