Şehit mübariz ibrahimovun mektubu
Canım, atam və anam. Məndən sarı darıxmayın. İnşallah, cənnətdə görüşəcəyik. Mənim üçün bol-bol dua edin. Vətənin dar günündə artıq ürəyim dözmür. Allaha xatir bunu etməliyəm. Ən azından ürəyim sərinlik tapar. Şəhid olanadək bu şərəfsizlərin üzərinə gedəcəyəm. Şəhid olsam – ağlamayın. Əksinə, sevinin ki, o mərtəbəyə yüksəldim. Allaha ibadətlərinizi dəqiq yerinə yetirin. Çoxlu sədəqə verin. Seyid nəvəsi olaraq bunu etməliyəm. Allah böyükdür. Vətən sağ olsun. Oğlunuz Mübariz. Haqqınızı halal edin*Canım babam ve anam. üzülmeyin. İnşallah cennette buluşacağız. bol bol dua edin. Vatanıma kalbim dayanmıyor. Allah rızası için bunu yapmalıyım. En azından kalbim sakinleşir. Şehit olana kadar şerefsizlerin üzerine gideceğim. Şehit olsam ağlamayın. sevinin o makama yükseldiğim için. Allah'a ibadetlerinizi gerçekleştirin. sadaka verin. Seyid torunu olarak bunu yapmalıyım. Allah büyük'tür. Vatan sağ olsun. Oğlunuz Mübariz. Hakkınızı helal edin."
Kaynak stargazete.com Aziz ÜSTEL in yazıları
Mübariz İbrahimov şehit düştü
*Kahramanlık öyküleriyle doludur Azerbeycan Okudukça, insan, saygı duyuyor Azerbaycan milletine, gencecik fidanlar “Şehit olursam üzülmeyin. Vatan sağolsun”*diye mektuplar bırakıp bir başlarına işgalcilere saldırdılar Azerbaycan halkı sapına kadar Türktür şehidine gözyaşı döküyor birken bin olup vatanını savunmaya koşuyor korkusuzca, yiğitçe, kanla yıkanmış bayrağını elinden düşürmemek üzere yiğit Mübariz 7 Şubat 1988’de doğmuştu. Kalktı, babası Ağakerim’in elini öptü, Azerbaycan İçişleri Özel Kuvvetlerde askerlik yaptı, 2007 de terhis oldu, 2009’un Ağustos güneşinde orduya koştu, uzman çavuş olarak, Karabağ cephesine, sınır birliğine atandı.*Her delikanlı gibi düşleri vardı elbet. Yuva kurmak, çoluğa çocuğa karışmak, huzurla yaşamak, özgürlüğüne kavuşmuş topraklarında, bayrağının gölgesinde, mübarek ezan sesiyle yaşlanmak ilk gençliğinde şehit düştü vatanı uğruna Mübariz, mübarek toprağına saldıranlardan kurtulmak istiyordu. Onlar gibi kök kurutmak, kadınları yaşlıları bebeleri öldürmek gibi bir niyeti yoktu. sivillere saldırmak aklından geçmezdi. bitmeliydi hayatı cehenneme çeviren arsızlık, küstahlık, saldırganlık. Huzur istiyordu sadece; bir tutam huzur. milleti için 19 Haziran 2010 da gecen on bir buçukta Mübariz kalktı yavaşça, kimselere haber vermeden, ardında Şehit düşersem üzülmeyin. Vatan sağolsun!”*diye kısacık bir mektup bıraktı bir başına mayın döşeli sınırı aştı,
*Ermenistan Silahlı Kuvvetleri’ne baskın düzenledi 45 askerle subayı öldürdü; ermeni takviye kuvvetleriyle beş saat karakolda ele geçirdiği cephane ve silahlarla savaştı. Gün doğarken süngü taktı, cephanesi bitmişti çünkü Allah Allah diyerek saldırdı... Şehit düştü Azerbaycan, Uzman Çavuş Mübariz i milli kahraman ilan etti. Ermenistan bir kişinin gerçekleştirdiği saldırı sonucu tüm komuta kademesini değiştirdi. Mübariz’in cesedi iki ay sonra, elleri bağlı olarak teslim edildi.*Dirisinden ve ölüsünden korkmuşlardı Mübariz’in babası o günün sabahını şöyle anlatmıştı O gün sabah erken aradılar beni. Oğlumu sordular. Silah ve cephane alarak birlikden ayrıldığını bildirdiler.*oğlumu bilirim; sınıra gidin”*dedim. son mektubunu bulmuşlar...”*Mübariz Şehitler Mezarlığı’na defnedildi; on binlerce cenazesine katıldı ve hep bir ağızdan haykırdı:*“Hamımız Mubarizik” gözyaşlarıyla Hepimiz Mübariziz”* diyorlardı yiğitleri anmak, onlarla övünmek, gözyaşı dökmek doğrudur... zulmün bitmesi için çabalamak, gerçekleri dünyaya duyurmak görevimizdir insan olarak. yılgınlığa kapılmamak gerek. İnsan olmayanlara insanlık öğretmek dünyanın en zor işidir işin zorluğunu en iyi bizler biliriz; Milli Mücadelede* “Mermimiz yoksa süngümüz var... Ya istiklal ya ölüm...”*diye haykırarak,*“Allah Allah!”*nidalarıyla gökleri inleterek düşmanı yurdundan söküp atan Mehmetçiklerin torunları değil miyiz Allah aşkına!
|