BENİ YAKIŞINA

o esrarlı yangına bu can nasıl dayandı
sahile vurdu kalbim; su yandı; kum da yandı
bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı
kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut
bülbülün küllerine konan puhum da yandı
böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile
kakdüsün gölgesinde nazlı ahum da yandı
ah'ımdır zannederdim en belalı kıvılcım
kirpiğine dokunan kanlı ahım da yandı
bir damla su ver bana ey çöl, bari sen küsme
kalmadı hiç bir şeyim, bak, günahım da yandı
yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme
ülkem yıkıldı; heyhat, ordugahım da yandı
köleleri her akşam duman kılı gözlerin
başıma tac ettiğim padişahım da yandı
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı
renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı
O'ndan başka ne varsa yandı; yandık sen ve ben
O'nu göreyim diye, kıblegahım da yandı

Nurullah GENÇ