HAYAL LİMANINDA
DEMİRLEYEN YELKENLİYE

bilseydin; baharımdı seni bana getiren
bir vedâya ağlayan içli melekler gibi
anlasaydın; Ülkemden hazineler götüren
her bakışı öteden birini bekler gibi

üşüdüğüm sahrada bu deniz sanki serâp
hep aynı dakikada dönüp duruyor zaman
O'nsuzlukta dermanım değil, derdim de hara
ey uyuyan yelkenli, ateşte sen de yan

tahtını en büyülü divânda bulmalı
açılmalı sonsuzluk sularında engine
fırtınalar kopsa da, umudumuz olmalı
limanları boyarken gökkuşağı rengine

yapayalnız kalıyor O'nsuz kumlarda köpük
O'nunla damla damla kuruyor mâsum deniz
batırır en devâsâ gemiyi bile bu yük
ardında birer birer soluyor düşlerimiz

bilseydin; yakınında soluklanan çiçeğin
izlerine mahpustur çatlayan dudaklarım
âyinimiz sürecek o büyük vakte değin
hâtırası köz olsa, yüreğimde saklarım

Nurullah GENÇ