nereye kadar düşünebiliyoruz(harman)
Artık bu kasabayı terk ediyorum ve hatıramın kalmasını dilediğim üç kişi var,papatyaları biricik anneme,üzümleri toplayıp küçüklüğümde beni çok seven torunu yerine koyan perihan teyzeye götürürdüm, çardağımızda vedalaşırken en çok bana ait olan şahsi eşyamı kırmızı şalımı beni hiç unutmaması için ona armağan ederdim....
|