[nejatkara]

ALLAH’A İNANMAK YETERLİ Mİ?


23/MU'MİNUN 24
FE KÂLEL MELEULLEZÎNE KEFERÛ MIN KAVMIHÎ MÂ HÂZÂ ILLÂ BEŞERUN MıSLUKUM YURÎDU EN YETEFADDALE ALEYKUM, VE LEV ŞÂALLÂHU LE ENZELE MELÂIKEH(MELÂIKETEN), MÂ SEMI’NÂ BI HÂZÂ FÎ ÂBÂINEL EVVELÎN(EVVELÎNE).
ONUN KAVMINDEN KÂFIR OLANLARıN ILERI GELENLERI: “BU, SIZIN GIBI BEŞERDEN (INSANDAN) BAŞKA BIR ŞEY DEĞIL. SIZE ÜSTÜN GELMEK (HÜKMETMEK) ISTIYOR. VE EĞER ALLAH DILESEYDI MUTLAKA MELEKLER INDIRIRDI. ATALARıMıZDAN BUNUN HAKKıNDA BIRŞEY IŞITMEDIK.” DEDILER.

Müminun 24 e göre Allah’a inanmak kişiyi kafir olmaktan kurtarmıyor.

67/MULK 8
TEKÂDU TEMEYYEZU MINEL GAYZ(GAYZI), KULLEMÂ ULKıYE FÎHÂ FEVCUN SEELEHUM HAZENETUHÂ E LEM YE’TIKUM NEZÎR(NEZÎRUN).
(CEHENNEM) NEREDE ISE ÖFKESINDEN ÇATLAYACAK GIBI OLUR. HERBIR GRUP ORAYA (CEHENNEME) ATıLDıĞıNDA, CEHENNEM BEKÇILERI (VAZIFELILERI) ONLARA: “SIZE NEZIR (IKAZ EDICI, UYARıCı) GELMEDI MI?” DIYE SORARLAR.

67/MULK 9
KÂLÛ BELÂ KAD CÂENÂ NEZÎRUN FE KEZZEBNÂ VE KULNÂ MÂ NEZZELALLÂHU MIN ŞEY'IN ENTUM ILLÂ FÎ DALÂLIN KEBÎR(KEBÎRIN).
(CEHENNEME ATıLANLAR) DERLER KI: "EVET, ANDOLSUN KI BIZE NEZIR GELDI. AMA BIZ, ONU YALANLADıK VE ALLAH, HIÇBIR ŞEY INDIRMEMIŞTIR, DEDIK VE SIZ, BÜYÜK BIR SAPıKLıK IÇINDESINIZ, DEDIK.”

67/MULK 10
VE KÂLÛ LEV KUNNÂ NESMEU EV NA'KıLU MÂ KUNNÂ FÎ ASHÂBIS SAÎR(SAÎRI).
VE DERLER KI: "EĞER BIZ IŞITMIŞ VE AKLETMIŞ (IDRAK ETMIŞ) OLSAYDıK BURADA, ATEŞ EHLININ IÇINDE MI OLURDUK?"

Mülk 8-9 -10 a göre cehenneme gidenlerde Allah’a inanıyorlar, ancak bu inanç onları cehennemden kurtarmıyor.
O halde insanların Allah’a inanmanın yanında bir başka inancında sahipleri olmaları gerekiyor ki, cehenneme gitmesinler. O da ölmeden once Allah’a ulaşma talebidir.

2/BAKARA 137
FE IN ÂMENÛ BI MISLI MÂ ÂMENTUM BIHÎ FE KADIHTEDEV VE IN TEVELLEV FE INNEMÂ HUM FÎ ŞIKÂK(ŞIKÂKıN) FE SE YEKFÎKEHUMULLÂH(HUMULLÂHU), VE HUVES SEMÎUL ALÎM(ALÎMU).
EĞER ONLAR DA, SIZIN O'NA (ALLAH'A) ÎMÂN ETTIĞINIZ GIBI ÎMÂN ETSELERDI (YANİ RUHLARINI ÖLMEDEN ÖNCE ALLAH’A ULAŞTIRMAYI DİLESELERDİ) MUHAKKAK KI HIDAYETE ERERLERDI. VE EĞER (YÜZ ÇEVIRIRLERSE) DÖNERLERSE, MUTLAKA BIR AYRıLıK IÇINDEDIRLER (MUHALEFETIN IÇINE DÜŞERLER). ALLAH, (ONLARA KARŞı) SANA KÂFI (YETERLI) DIR. O, (HERŞEYI IŞITEN VE BILEN) SEMÎ'UL ALÎM'DIR.

2/BAKARA 156
ELLEZÎNE IZÂ ESÂBETHUM MUSÎBETUN, KÂLÛ INNÂ LILLÂHI VE INNÂ ILEYHI RÂCIÛN(RÂCIÛNE).
ONLAR KI; KENDILERINE BIR MUSIBET ISABET ETTIĞI ZAMAN: "BIZ MUHAKKAK KI; ALLAH IÇINIZ (O'NUN IÇIN YARATıLDıK) VE MUHAKKAK O’NA DÖNECEĞIZ (ULAŞACAĞıZ)." DEDILER.

2/BAKARA 157
ULÂIKE ALEYHIM SALAVÂTUN MIN RABBIHIM VE RAHMETUN VE ULÂIKE HUMUL MUHTEDÛN(MUHTEDÛNE).
ONLAR, (DÜNYA HAYATıNDA ALLAH’A DÖNECEKLERINI BILENLER VAR YA), RAB’LERINDEN SALÂVÂT VE RAHMET ONLARıN ÜZERINEDIR. İŞTE ONLAR, HIDAYETE ERMIŞ OLANLARDıR.

İşte, Bakara 156-157 ye göre kimler Allah’a inanıyor ve ölmeden once Allah’a ulaşmayı diliyorsa hidayete erip kurtulacak olanlar onlardır.