“Gönül meyvesi” ince varlık; ruhlar âleminin mutlak sevimliliğini evlerimizin içinde canlandıran kanatsız melek. ;Anne ve babanın çok çok yukarılardan çekip indirdikleri ve ten tenceresine hapsettikleri parlak ve sevimli ruh. ;Ona giydirilen kaypak dünya gömleği, kaybettiği ruhi sultanlığın yerini tutabilir mi? Bir gül gibi koklayıp durduğunuz; kemer bağlamış bir gonca deyip kucaktan kucağa attığınız, o cennetten inmiş taze bir gül, çiçeği üstünde taravetli bir meyve. ;Çürütmek için toprak, ona kucak açmış beklemekte; rüzgârlar onu soldurmak için esmekte; güneş onun damarlarındaki hayat suyunu ışık huzmesi kollarıyla emmekte. Belki de kaziye bunların tamamen aksine. Evet, belki de herşey kucak açıp ona koşmakta ve güneş soluklarıyla ona hayat üflemekte.
Nefesinde geleceğini ümidini taşıyan, o evlerin, ocakların neşesine biz ne veriyoruz acaba?
Bütün o gülüp güldürmeleri, tepinip gönlümüze heyecan getirmeleri, ağlayıp şefkatimize cilveler kazandırmaları hangi el uzatışla mükâfatlandırıyoruz? Hâlbuki onun ülkesi yıldızlar âleminin çok ötesinde cennetlerdir.
ALINTI
