[Üç mevsim]

Bizim aile, köklü bir Milli Görüş geleneğine sahiptir. Ailemizin siyasi heyecanı 26 Ocak 1970'te Milli Nizam Partisi'nin kurulmasıyla başlar (öyle tahmine diyorum) ve Milli Selamet Partisi ile devam eder. Her kapatılış yüklü, dinamik ve enerjik bir çoşkunluğa dönüşür Milli Görüş Camiasında..

Dedem rahmetli, Milli Selamet Partisi çalışmaları için koşuştururken, 12 Eylül 1980 darbesinden nasibine düşen payı alarak, dava arkadaşlarıyla beraber, Trabzon İl Jandarma Komutanlığı'nda daracık, mahzen misali bir odada 7 gün tutuklu kalır. Ancak 7 gün değil 77 sene de tutuklu kalsa yılmayacak ve davasından vazgeçmeyecektir..

Refah Partisi'yle coşan hareket, 28 Şubat'ta büyük yara almış ve Fazilet Partisi olarak isim değiştirmişti.. Fazilet Partisi de kapatıldığında 16 yaşındaydım ve her Milli Görüşçü gibi ben de ağlamıştım. Kaybedilen Adil Düzen fırsatı için ağlamıştım.

Ancak, ailemiz nesilden nesile akarak 2 kuşak değiştirirken, Milli Görüş'ün hiç gelişme kaydedemesi ve Milli Görüş Hareketi'nin üst kademesinde, tabandan gelen büyük isteğe rağmen Bülent Arınç, Tayyip Erdoğan ve Abdullah Gül gibi genç ve olgun isimlere yer ve söz hakkı verilmemesi, değişen halk kuşaklarıyla, hiç değişmeyen ve 2 nesil eskide kalan görüşü bir nevi karşı karşıya getirdi.

"Biz mücadelemizi yaparız kazanmak ya da kaybetmek önemli değil, önemli olan mücadele etmek" düşüncesi ile

"Akılcı ve uzlaşmaya dönük bir siyasetle zamanla başarı gelecekken neden böyle yapıyorsunuz" düşüncesi arasında kalarak 2. seçeneği tercih eden büyük bir kitleyle beraber bende gelişerek değiştim.

Artık tipik bir Milli Görüşçü değilim. Hocamıza ve emeği geçen değerli büyüklerimize şükranlarımızı sunarak tabi..