[Fasl-ı Gül]

Dil bir milletin kimliğidir arkadaşlar. İnsan "ana dil"ine ne kadar vâkıf olursa düşüncelerini de o kadar rahat ifade edebilir. Belki de biz gençlere düşen "dil miras"ını hakkıyla koruyabilmektir. Bir çoğumuz -malesef ki- televizyon diliyle konuşuyoruz. Bir toplumu mahvetmenin en güzel yolu da konuşulan dili bozmaktır (Sömürge ülkelerinde ki dil değişimini lütfen dikkatle inceleyiniz). Toplumun geçmişle bağlantısını sağlayan dili ise üzerimize düşen vazifeyi takdir edip ona göre davranmalıyız. Bir çoğumuz -yine malesef ki- elli yıl önce yazılan kitapları okuyamıyoruz. Bu sizce de çok acı verici değil midir? Peki neden? Dilimizin işgale uğradığının bir numunesi değil midir bu misalimiz? Dilimizi yozlaştırarak ecdadımızla aramızdaki bağı koparmaya çalışıyorlar. Buna bizler kendi gayretlerimizle engel olmalıyız. İnsanlar "kelimeler" sayesinde düşünürler öyleyse dağarcığımızda ne kadar çok kelime mevcutsa dünyamızda o kadar geniş olacaktır. Bunun için sözlük kullanmaktan çekinmeyelim arkadaşlar ve imkan dahilinde "ana dilimi"zi en güzel biçimde kullanmanın yollarını arayalım, kitap okuyalım ama "Türkçe" kitap okuyalım. Öz türkçe adına yapılan "kelime katliamları" bizi özümüze döndürmüyor, özümüzden koparıyor. Farkında olalım...
Ve son cümle "Her bitki kendi kökünden beslenir".

ve's-selam..