[çağlar]

Fatih in okulunda onu çok seven ve arkadaş gibi gören bir hocası vardı... ertesi gün okula geldiğinde mehmet hocayı görünce dudaklarından şu ifadeler dökülüverdi..
".Yanıyorum hocam!"
" Elif'i olmayan, Elif'ini kaybetmiş bir fetih'im ben!" dedi. Hiçbirşey anlamamıştı mehmet hoca Sonra önündeki kâğıda Arapça feth kelimesini yazdı.

"Bak hocam, bu kelimenin içinde Elif olmadığı sürece Fatih olmuyor.Bende Elifsiz Fatih olamayacağım. Ben bende değilim hocam. Nereyebaksam onu görüyorum… Yerde Elif, gökte Elif, kağıt'ta Elif, defterde Elif, kitapta Elif… Sağımda Elif, solumda Elif… Bazen nefesim kesiliyorhocam… Ne yapacağımı bilmiyorum ."


İçindeki yangınla yazdığı şiirleri okuyordu. "Gözümde öylesine tütüyorsun ki; duman'dan hiçbir şey göremez oldum "cümlesi hocayı çok etkilemişti