Alıntı:
|
Ümmü_seleme Nickli Üyeden Alıntı
Hz. Mevlânâ ne hoş ifade eder:
“Gönül erbabınca edep bâtınîdir; zira onlar, sırlara açık ve muttalîdirler. Beden insanı olan ehl-i ten nezdinde ise edep zâhirîdir; çünkü Cenâb-ı Hakk onlardan bâtınî olan şeyleri gizlemiştir. Biz, her zaman Allah’tan edebe muvaffak olmayı dileriz, (zira) edebi olmayan, Cenâb-ı Hakk’ın lutfundan mahrumdur.”
|
Çok güzel bir konu açmışsın arkadaşım. Edeb kendi fikrimce herşeyin başıdır. O olmadan din, inanç, sevgi olmaz. Ama sadece görünenin edebli olması yetmez. Önemli ve zor olan iç dünyamız, yani görünmeyenin edep sahibi olmasıdır. Özellikle Hz. Mevlana'nın sözleri dikkat çekici. Dili belki ağır gelebilir. O nedenle sözlerini kendi naçizane bilgilerimle sadeleştirmek istiyorum. Hatam eksiklerim olursa affola.
"Gönül sahiplerince edep iç dünyaya (maneviyata) aittir; zira onlar, sırlara açık ve herşeyi bilirler. Beden insanı yani dış dünyaya ait olanların nezdinde ise edep görünendedir; çünkü Cenab-ı Hakk onlardan iç dünyaya ait olanları gizlemiştir. Biz, her zaman Allah'tan edebe muvaffak olmayı dileriz, (zira) edebi olmayan, Cenab-ı Hakk'ın lutfundan mahrumdur."