YOKLUĞUN HER DAKİKA ÖLÜM DEMEK GİTME KAL (Ümit Yaşar OĞUZCAN)
İTME
Vuslatın ayrılıkla buluştuğu noktadaydım.
Gidiyordun göz göre göre ve seviyordum yanacağımı bile bile.
Aşkın ağır geldi bana ey yar. Hep alçaklardan baktım sana hep sevdim daha fazla sevmeyi arzu ederek. Yaşadım hasretimi içime ata ata
… ve ölmek istedim gözlerine baka baka …
Sen giderken depremler oldu, dağıldı viran oldu gönül bağım. Yine bir gün alçaklardan bakarken sana gidişin düştü üzerime aşkınla beraber o depremde. Kaldıramadım ben aşkını ezildim kaldım altında. Gitmelerinin sebebi de bumuydu yoksa?
Ezilmiş bir aşık ve asla ezilmemiş bir maşuk.
Ben kara sevdalıyım anla beni.
Bir başıma bırakıp ta gitme beni.
Ayrılıktan nefret ettim sayende. Çünkü veda ederken bana içimden bir şeyleri de koparıyordum farkına varmadan. Senin için acı çekmek bile ne kadar güzel geliyor böyle bana. Engel yok, hiçbir set yok önümde sana ulaşmam için. Olsa da körüm onlara karşı. Fakat sana .karşı kör olamam yaşanmamış kabul edemem hiç bir şeyi veya her şeyi …
Eğer gidersen bir yarımda senle gider.
Yarım bırakma beni ne olur …
Yine de gideceksen veda etmeden git. Sana hiç veda etmedim, edemem de.
… ve bir gün karşılaşırsak cennette, bak gözlerime. Sen onları tanırsın elbette. Son isteğim ise Gitme.
NE OLUR GİTME
|