[fütüvvet]

Selâmın Anlamı ve Kıymeti: Tecdid-i Biat
Bediüzzaman, yukarıda anlattığı manevî hâlde iken O’na takdim ettiği selâmın anlamını “Sana tecdid-i biat edip memuriyetini kabul ve getirdiğin kanunlarına itaat ve evâmirine teslim ve taarruzumuzdan selâmet bulacağını selâmla ifade” şeklinde açıklar. Bu cümlede müellif, “selâm”ın ifade ettiği farklı anlamları, veciz bir üslupla sıralamıştır. Buna göre Allah Resûlü’ne getirilen selâm; (a) Tecdid-i biat, anlamındadır. Peygamber-i Zişan Efendimiz’e verilen selâm, öncelikle O’nun manevî şahsiyetinin huzurunda bir bey’at yenileme anlamı taşır. Selâm’ın Resûl-i Ekrem Hazretleri'ne “bey’at yenileme” anlamı taşıması, üzerinde sıkça durulan bir temadır. Allah Resûlü’ne (aleyhissalâtu vesselâm) verilen selâm hem O’na karşı saygımızı hem de bağlılığımızı ifade eder. Kişinin durumu değiştikçe selamın anlamı da değişir. Her bir farklı durumda selam farklı bir anlam kazanır.

(b) Selâmın bir diğer anlamı O’nun memuriyetini kabul etmektir. Buna göre verdiği selâmla bir mü’min Allah Resûlü’nün risalet vazifesini kabul ettiğini benimsemiş ve ilan etmiş olmaktadır.

(c) Selâmın anlamlarından birisi ise Allah Resûlü’nün getirdiği Kur’ân ve Sünnet ile bildirdiği ilâhî kanunlara itaat edeceğini beyan etmektir.

(d) Selâmın bir diğer anlamı ise Resûl-u Ekrem’in kendisinin bizzat verdiği emir ve nehiylere teslim olacağını bildirmektir. Selam’ın Allah Resûlü’nün getirdiği ilahî buyruklara ve Sünnet’ine teslim olma anlamlarına geldiği İslâm âlimlerince dile getirilmiştir. Allah Resûlü’ne verilen selâm’da Peygamber-i Zîşan’ı tekrim anlamı bulunduğu gibi selâm ile emirlerine teslim olun ve O’nu hiç incitmeyerek O’na teslim olun manaları da bulunmaktadır. (Elmalılı, 6/3923)

(e) Selâmın bir diğer anlamı da Allah’ın aziz Peygamberi’ne saygısız davranmama teminatıdır. Muazzez Peygamber’e insanlar tarafından vaki olabilecek zarar, saygısızlık gibi olumsuz durumların kendisinden sadır olmayacağının teminatını kişi O’na verdiği selâm ile beyan etmektedir.

(f) Selamın anlamlarından bir diğerine Bediüzzaman, başka bir risalesinde işaret eder. O’na selâm vermek, Resûl-i Ekrem’in dualarına katılmak âdeta O’nun dualarına “âmin” demektir. Bediüzzaman, “Allah Resûlü, bütün peygamberleri arkasına alıp onlara duasına âmin, âmin dedirten ve ümmetinden her gün her ferd-i mütedeyyin, hiç olmazsa kaç defa ona salâvat getirmekle O'nun duasına âmin, âmin der.” sözleriyle bu hususa işaret eder. (Onbirinci Şuâ, Yedinci Mesele)