Hazreti İbrahim (a.s)
1. Açık Sözlülük:
Hz.İbrâhim, doğru bildiğini söylemekten çekinmezdi. Bu tutumu kendisini çok zor durumda bırakacak dahi olsa, o doğruluğun hep yanındaydı. İçinde ne varsa, dilinde de o vardı. Onun bu tutumu sadece müşriklere karşı ve onların batılları yüzlerine vurmakla sınırlı değildi. O, Allahu Teala’ya karşı da dürüst ve açık sözlü idi. O, Allah’ın ölüleri nasıl diriteceğinin düşünüyor ve bunun nasıl gerçekleşeceğini merak ediyordu. Bunun için Rabbine yönelip:
“Rabbim, bana ölüleri nasıl dirilttiğini göster.”[1] Diyebiliyordu.
Lut as.’ın İçinde yaşadığı azgın bir kavmin bile içindeki mü’minleri ileri sürerek yok edilmesine gönlü razı olmayan İbrâhim’in yufka yürekli oluşu onun ayrı bir özelliğini teşkil ederken, orayı yok etmeye gelen elçi meleklerle tartışmaya girmesi onun ne kadar açık sözlü olduğunu yeterince ortaya koyuyordu.[2]
“İbrâhim'den korku gidip kendisine müjde gelince, Lût kavmi hakkında (adeta) bizimle mücadeleye başladı. İbrâhim cidden yumuşak huylu, bağrı yanık, kendisini Allah'a vermiş biri idi. (Melekler dediler ki): Ey İbrâhim! Bundan vazgeç. Çünkü Rabbinin (azap) emri gelmiştir. Ve onlara, geri çevrilmez bir azap mutlaka gelecektir!”[3]
Hz.İbrâhim’in açık sözlülüğü aynı zamanda onun mücadeleci yönünün de ortaya koyuyordu. O, daima hakkın mücadelesinin veriyordu.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Kur’an-ı Kerim: Bakara, 2/260.
[2] Şaban Piriş, Hz. İbrahim. Denge yayınları: s.81.
[3] Kur’an-ı Kerim: Hud, 11/74-76.
|