Sevgili Dostum Ömer

Devam ediyorum işte içimdeki uhunetin yüzde 1ni akıtabilrisem ne mutlu bana ama sanmıyorum yüzde 1 bile çok zor. Çünkü üzerimde yıların kayıpları çünkü üzerimde yılların yalnızlığı var nasıl olurda iki üç satıra sığar onca yaşanmamış sevdaların hasreti nasıl olurda iki üçsatıra sığar kayıplarımın listesi neyse dedimya yüzde1 ni bile akıtsam şu uhunetin ne mutlu bana bekliyorum şu lanet çöreklenmiş zamanın geçmesini çünkü o zaman geçtiği anda ve beklediğim gün geldiği anda terkedeceğim terkedeceğim şu ülkeyi şu dost sandıklarımı yıllardır kahrımı çeken ailemi giderken hiç kimse ama hiç kimseye birşey demiyeceğim kimseye haber vermiyeceğim ve hiç birzaman dönemeyeceğim. Onlar beni kayboldu diye arayacaklar bir kaç gün. sonra öldü diye umdularını kesecekler. Ve biliyorum aklarına geldiğimde üzülecekler belki ama geçeçek çünkü benimki bir kaybetmiş adam inan olsun çabuk unutulur. İntiharı çok düşündüm ama yapamadım şu boş beleş yaşamıma şu lanet hayatıma son veremedim . Veremedim işte ve düşündümki en asili en doğrusu gitmek. Kaçarcasına bir tane çöp almadan gitmek en doğrusu Ne yapayım be Ömer ne yapayım elimden hiç birşey gelmez gitmekden başka şu ülkeden kurtulmak için şu hiç sevmediğim sevmek için çaba göstermediğim ve göstermeyeceğim şehirden kurtulmak için gitmekden başka elimden hiç birşey gelmez. Kendmi öldürmememin bir başka sebebide arkamdan yok sorunluydu piskolıjik problemleri vardı mavraları atacaklarını bildiğim için vazgeçdim bunu yapmakdan ve dedim ki gideyim gideyim şu şehirden sonra yine düşündüm bu şehirden kurtulmak yetmez bu bedbahsızlığımın bu kayıplarımın bir sorumlusu olan ülkeden de kurtulmak gerek ve gitmeye karar verdim. Hiç kimseye hiç bir şeye vereceğim hesabım yok dedim ya ben milyonlar içinde yalnızım kaybedenlerin şahıyım. İşte belkide kaybedenlerin şahı olmanın yalnızların yegane prensi olmanın en güzel yanıda geride kimse bırakmamış olmak kimseye hesap vermiyecek olmak .. Gideceğim Ömer bu ülkeden gideceğim.