[Gönülden]

çok biliyordum ya onla ilgili her şeyi... Hani her hâliyle övünüyordum, ümmeti olmaktan, hani ben hep onu düşünüyordum, “Ben O nu seviyorum.” diyordum…

Ama yolunda atamadığım her adım, taşlıyordu beni! Yaklaşamadığım gerçeklerle yaşamaya çalıyordum. Ben aslında kendimi kandırıyordum. “O, benim efendim!” diyordum, ama O’nun yolundan gitmiyordum. “O’nu seviyorum.” diyordum, ama O’nu zaman zaman hatırlıyordum. O’na lâyık olmak için hiçbir şey yapmadığım gibi bir de yeni bahaneler üretiyordum.

Bu güzel paylaşım için teşekkürler..+1