[GİZLİ_ŞAİR]

O Adamın Hikâyesi





Hani bir adam vardı,
Görürdün bazen köşe başında.
O adam artık yok.
Sessizliğe bulaştı, yalnızlığa karıştı.

Hani bir adam vardı.
Sevmeye cesaret edemediğin.
Gözlerini ıslatan, ellerini titreten.
Bir gün konuşmadığın,
Tek söz söylemediğin.
Seni bekleyen bir adam vardı.
O adam artık yok.
Parça parça dağıldı, yaprak gibi sarardı.

Hala bakışların o adamın aklında.
Seveceksen hiç durma.
Bir söz durdurmaya yeter zamanı.
Ve o adam sıyrılır meçhullerden.
Şimşek çakar gecelerine.
Doğar en karanlık sabahlarına.

Karanlık, her taraf karanlık.
O adam mahkûm karanlıklara.
Bir güneş ki yakıcı, kalp yakıcı.
Değmez mi karanlıkları aşmaya?
Sen susarsan, gözler kaçarsa,
Hangi alev yeter bu ateşi yakmaya?
Ümitsizlik zirvede, yelken açmış yıkıcı.
Bu son umut, gayret et kalkmaya.

Hani bir adam vardı.
Yolculuğa çıktı bir gece vakti.
Sorgusuz, sualsiz, herkesten habersiz.
Gerekliydi, ölüm gerekliydi.
Söylenecek onca söz için,
Sana söylemen için,
Ölümü bıraktı…

ALINTI