Asla Ümitsizliğe Yer Yok...
ASLA ÜMİTSİZLİĞE YER YOK
Her soluk bir nimetken, boğulmak niye?
Ya soluksuz kalmayı tatmadın, ya da doğru yerde değilsin:
Hava balığa ölümdür, sudan çıkarsa.
Geçen zamanla, herşey sürekli değişirken,
Farketmesen de tüm varlığınla yol alırken,
Yerinde saydığını sanmak niye?
Ölüm bir dirilişken, ve hayat geçiciyken,
Sevmek için bir sürü yaratılmış varken,
Hele de seni seven Rabbin varken,
Her gün ölmek niye?
Sevmeyi seçmek ruhların gıdası, sevgiyi yasamamak imkansızken,
Çıplak ayaklarla yürümeye ve yaralanmış ayaklara talipken,
Özgürlüğe istek var ve fanus zayıfken,
Sen olamamak niye, yasayamamak niye?
ALINTI
|