[NuR-eFSaN]

Çöl karardıkça, şehirler küçülüyor
Kudurgan avcı salyaları akıyor sokaklardan
Dünya küçülüyor
Çocukların yumrukları kadar oluyor

Çocuk rüyasında gülüyor
Bombaların inadına
Çatısız evlerinin inadına
Rüyasında
Annesine gülüyor
Kavga etme diyen
Kirli ellerini üstüne sürme..
Diyen annesine

Annesinden artakalan
Çerçevesinden sıkılmış bir fotoğraf
Sarılmış vurulan abisine
Yuvasından çıkmış kara gözleri
Neredesiniz diye haykırıyor..

Çocuk şimdi uyuyor
Yumuk ayak parmaklarının arasında
Sımsıkı tutuyor
Bulduğu oyuncağı
7.65 mermisi
Üzerinde avcı pisliği

Modern dünya kusuyor
Müzelerinden çıkardığı küflü tarihi
Kravatlı amcalar üretiyor fabrikalar
Ve o amcalar kendi çocuklarına
Kavga etme diyor...
Aman sen üstünü kirletme
Ben bomba yapacağım
Başka çocuklar için

Selahaddin’in topraklarında ise
Elleri taş, elleri kaya çocuklar
Döşlerinde mermi bahçesi
Ateşlere atlıyorlar
Bir İbrahim güvenmişliğiyle

Bir taş daha, bir tokat daha
Dünyanın nasırlaşmış suratına
Ve dilsizlerin
Ve Susanların
Şeytanların inadına
Koca evrene bir taş daha

Çocuk rüyasında gülüyor
Bombaların inadına
Çatısız evlerinin inadına
Rüyasında
Annesine gülüyor
Ona mayın nedir öğretmeyen annesine
Kolsuz çocukların nasıl oynayacağını da

İstese de kirletemez ki elleri üstünü
Taş bile atamaz
Arkadaşlarının attığı yere

Oysa
Ne şehirler yakacaktı
İzin verseydi annesi
Sırf yalınayak yürüyebilmek için

Çocuk şimdi uyuyor…
Rüyasında annesini görüyor