Ne gariptir şu ayrılık günleri
bir dosttan da düşmandan da ayrılsan
Nedense bir tuhaf oluyor insan
Derin bir sızı giriyor içeri
Son bir defa bakarken caddelere
Dükkanlara,evlere ve kahvelere
Hatıra yüklü kervanlar geçiyor
Dolu dolu gözlerinin önünden
Bu son yadigar bir ayrılık gününden
Ne unutulmaz zamanlar geçiyor
Ağır ağır biz farkında değilken
Gökler masmavi,yapraklar yemyeşilken
Sen istediğin kadar unutulmazda
Bu son yağmur bu vakitsiz saatler
Unutulur,sevdiğim unutulur
Başka ne yapılır,böyle bir günde
Kapanan bavul,çivilenen sandık
Ve sonra kuru bir;
<<ALLAH'A ISMARLADIK>>>