[tayyipleyiz]

Bir toplumun çöküşü değerlerinin yitirildiği yerde başlıyor. Deeğr çöküşü de özünden başkalaştığı, başkalaştırıldığı zaman hak reva oluyor. Değerlerimiz evrensel olduğunda, asırlara hükmetmeye de ram oluveriyor. Toplumun kültür aktiviteleri, değer addettikleri ile şekilleniyor, onlara uygun içtima-i hayat belirleniyor. İçtima-i hayat, değerlerden uzaklaştıkça köhne bir hal alıyor. Köhneleşiyor, sığlaşıyor insanı hakettiği değerinin altına, aşağıların aşağısına sürüklüyor. Değersiz kılıyor.


Toplum özüne dönmedikçe, İslam gibi evrensel değerler bütününü benimsemedikçe fert bazında ve toplumsal getirilerde acı çekmeye mahkum olur. Kendi kendiimizin acı makinası olacak, huzur sükün ve itminan bize abancı olacaktır. Öyle bir haddeye gelir ki; bataklık içerisindeki inhiraf çukuruna düşümüş oluverir. Çırpındıkça da batıveririz (hafizanAllah) .

Velhasıl-ı Kelam şekillendirilecek olan iki cihanı kapsayan olunca öze dönüşten başka çıkar yol görünmemektedir. Paylaşım için teşekkürler. (+)