[Fasl-ı Gül]

Ateş düştüğü yeri yakarmış derler!!! Ya her ateş benim yüreğime düşüyorsa....

Ülkeme "tersine düşünen insanların" yaptıklarını gördükçe gücüm bir nebze daha azalıyor, hayat bir kat daha ağır geliyor omuzlarıma.. Kimbilir kaç çocuğun oyunu yarım kaldı, kaç gencin hayallerinin ışığı söndü..

Ve yine "anlama" yeteneğim kayboldu. Ne zaman birileri "insan maskesinin" altına sığınarak çirkin işler yapsa hep böyle oluyor zaten.. Anlayamıyorum, yapılanları "anlamlandıramıyorum.. Hiçbir yere sığmıyor kelimelerim, hepsi düğüm düğüm kalıyor içimde...

Belki de yine söylenecek söz bizim herkesten daha çok birbirimize bağlanmamız ve kardeşliğimizin bilinciyle birbirimize güvenmemiz olacaktır. Hiçbir oyun (hayır hayır oyun değil, çocukların en güzel kelimesini burada nasıl kirletebilirim) hiçbir çirkin saldırı bizim gücümüzü tüketmeye yetecek..