Yarını belli olmayan sabahlar emanet ettik
alacakaranlığa..
Bir hüznün serencamında geçmiş zaman eklerine meyyal sözler düşürdük
geleceğe..
Ah zaman deyip en konuşulası yerde sustuk.
Belki de bu yüzden biz, geç kaldık hayata…
Bir tulû vakti
Hanemize uğramayan tek şeydi aydınlık…
“Kalpten surete yol vardır…” dedik.
Herkesten evvel yine biz unuttuk…
Takvimlere adını yazdıramamış bir tarihin
Öfkeli savaşçılarıydı esamemiz!..
Muvakkat hayallerin terkisinde sürgün edildik
öz yurdumuzdan.
Kim bilir belki de sırf bu yüzden
Meczup bir dervişin
Diline dolanmış aşktık yolda…
Hani şair;
"Biz hiçbir sinemaya tam vaktinde yetişemedik
Biz gelmeden bütün biletler satılmıştı
Hep telaşlarda yorduk günlerimizi
Oysa Nuh'un Gemisin de bile bize yer kalmamıştı" diyor ya
Belki de ömrümüz buna layıktı.....