Affedenlerin mahşer yerinde beklemeden cennete gireceğini düşünürsek değmez mi affetmeye?
biz şeytanın ve nefsimizin yolundan değil Efendimizin yolundan gidiyoruz en azından gitmeye çalışıyoruz.
ve Onun ümmetine yakışan da affedici olmaktır,tıpkı Onun gibi.kolay mı canım dediğin amcanın paramparça edilmesi?
ama O öyle mükemmel ki o kişiyi bile affetti.biz belki Onun kadar olamayız ama elimizden geldiğince olmaya çalışsak ne olur?kırmasak birbirimizi?
bizi kırsalarda bunu içimize gömüp Yaradana sığınsak.
ayrıca kavga anında insanı en sinir eden şey;karşındakinin cevap vermemesidir.biz cevap verdikçe o kişi de bağırıp çağıracak ve stresini atacak.ama
karşılık vermezsek;o kişi sinirini yenemeyecek ve daha çok sinir etmiş olacağız.istediğimiz de bu değil mi?ona haddini bildirmek.işte en iyi had bildirme.
konuşmayın karşısından.ne bunalın ne de günaha girin
büyük imamlarımızdan Ebu Hanife hz cemaatine sohpet ederken adamın biri gelip bir tokat atmış.hem de öyle bir tokat ki!yüzü kızarmış.ama O yine büyüklüğünü göstermiş.İmamı Azam olmak kolay mı?adama demiş ki!ben sana bu tokata karşılık aynısını atabilirim,dinim buna müsade ediyor(ama bu tehlikeli bir iş.o kişiden daha hızlı vurursanız farkında olmadan,haklı iken haksız duruma düşüp o kimsenin hakkına gireceksiniz).ama ben sana vurmayacağım.hakkımı helal ediyorum.hatta ALLAH bana şefaat hakkı verirse sana şefaat edip cennete gotüreceğim yanımda demiş.büyüklük işte.tabi bunları duyan adam kızarmış da kızarmış.belki ondan sonra çocuğuna bile el kaldıramamıştır.önemli olan ders verebilmek işte.ne demişler kötüye kötülük her kişinin karı,kötülüğe iyilik er kişinin karı.gelin biz er kişi olalım
gelin bu mübarek arife günü hatrına hakkımızı helal edelim tüm aleme!tüm yaradılanlara.hesapsız kitapsız.o bana şunu yaptı olmaz demeden.hadi kendimizizden geçelim ALLAHın dediğini Efendimizin yaptığını yapalım.affedelim ki affa layık olalım değmez mi?