Rivâyete göre Câfer Sâdık Hazretleri'nin bir kölesi vardı. Kendisinin yakın hizmetlerini görürdü.
Birgün köle, getirmiş olduğu içi çorba dolu bir kâseyi kazârâ Câfer Hazretleri'nin üzerine döktü.
Üstü başı çorbaya bulanan Câfer Hazretleri de, öfke ile kölenin yüzüne baktı.
Bunun üzerine köle:
"-Efendim! Kur'ân'da «öfkelerini yenenler» takdîr buyuruluyor!" diyerek bu husûstaki âyet-i kerîmeyi okudu.
O zaman Câfer Sâdık Hazretleri:
"-Öfkemi yendim!" dedi.
Bu sefer köle:
"-Kur'ân'da aynı yerde «insanların kusurlarını bağışlayanlar» da takdîr buyuruluyor!" dedi ve âyetin bu husûsla alâkalı kısmını okudu.
Câfer Hazretleri:
"-Haydi bağışladım seni!.." dedi.
Bu defâ da köle:
"-Kur'ân'da aynı âyetin devamında «Allâh ihsânda bulunan, iyilik eden kimseleri sever!» buyuruluyor!"
diyerek âyetin, bu son kelimelerini okudu.
Bunun üzerine Câfer Sâdık Hazretleri:
"-Haydi git, hürsün artık; seni Allâh için âzâd ettim!.." dedi.