Güneş ağlıyor bu gün
Gözlerimde kelepçeler...
Bakışlar durağan
Kan kusuyor sözlerim
Özgürlüğe dört sene daha yakınım bu gün
Rüzgar uğultusun da ne kadar zor uyumak
Sözler bıçak kadar keskin
Mutsuzluğu paylaşmak çok anlamsız
Dar alan da paslaşmada ümitlerimiz,bilmem neredeyiz
Duvarlara emanet gençliğim
Çember giderek daralmakta
Dışında kalmak bu kadar mı zor?
Dışındakileri içeri almak ya da
Bazen insan unutuyor nedenleri
Neden burada olduğunu
Konuşmak isterken delice
Avuntularımda yaşamın izleri halen
Sebebini bilemediği,gözlerinin görmediği...
Meçhul diyarların yolculuğunu yaşıyor ve
Parmaklıklar tutuyor: Seni ona bırakmanın yasını...
Meriç Döleneken