[fütüvvet]

duyguseli Nickli Üyeden Alıntı

[size=14pt][color=green]
Sahabe-i Kiram'dan Hanzala (r.a.) şöyle buyurmuştur: "Bir gün Ebu Bekir (r.a.)'le karşılaştım. Bana nasılsın diye sordu? Ben de: "Hanzala münafık oldu" cevabını verdim.

"SübhanALLAH ne diyorsun?" diyerek çok şaşırdı. Dedim ki biz Peygamber Efendimiz (s.a.v)'in yanında olduğumuz zaman cenneti, cehennemi sanki gözlerimizle görür gibi oluyoruz. Onun yanından ayrıldıktan sonra çoluk çocuğumuzla meşgul olduğumuzdan dolayı, o halleri yaşayamıyoruz. O zaman Ebu Bekir: (r.a.)

"Ben de öyleyim" dedi. Bunun üzerine beraberce Peygamber Efendimiz (s.a.v)'e gittik: Ben dedim ki:
"Ya ResulALLAH! Hanzala münafık oldu" Resûlüllah (s.a.v);
"Neden öyle söylüyorsun" diye sordu.
"Yanınızdan ayrılınca bu hal bizden gidiyor" dedim. O zaman Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurdu:

"Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki eğer benim yanımda olduğunuz gibi evinizde de o şekilde olsanız, melekler sizinle yolda yürüdüğünüz zaman ve yataklarınızda (sizinle) musafaha (el sıkışmak; sevgi göstermek) yapar. Fakat ya Hanzala! Bir saat öyle, bir saat böyle, diye üç defa tekrar etti." (S.Müslim; Tevbe )

Görüldüğü üzere peygamberlerle ve onların varisleriyle beraber olmak, insana ahireti hatırlattığı gibi kişi sanki cennet ve cehennemi görüyor gibi olmaktadır. Bu hal onların yanından ayrıldıktan sonra değişmektedir. İşte zikretmiş olduğumuz bu ayet ve hadisler, peygamberlerle ve onların varisleriyle beraber olmanın gerekliliğine açık birer delil teşkil etmektedir.

İnsanın kendi yüzünü görebilmesi icin güzel bir aynaya bakması lazımdır. Ayna olmadığı zaman nasıl kendini göremezse, hatalarını görebilmesi ve bunları iyileştirmeye çalışması için de bir mürşid-i kâmile gitmesi ve hatalarını, sıkıntılarını anlatarak çarelerini bulup bu manevi hastalıklardan kurtulması lazımdır. Çünkü Peygamber Efendimiz (s.a.v):

"Mü'min mü'minin aynasıdır." (Buhari; Kitab'ül Edep) buyurmuştur.

Allah RAZI OLSUN..+1