[GİZLİ_ŞAİR]

Yokluğunda bütün bedenim ağır yanıklarla erir

sandım…

Sesim titrer,

Korkular beynimi yağmalar sandım…

Senden apansız uzak düşünce,

Artık iflah olmam sandım…



Ayrılığın en acı hallerini yaşadım tabi..

Kendime vurdum…

Evlerin ışıkları yanarken ,

Sokaklarda tek başıma olmadığın her yere

yürüdüm…..

Otomobillerin farları vurunca yüzüme

ellerime kapanıp gizlendim…

Yanaklarımı işleyen göz yaşlarımı

görmesinler diye,

duvar diplerinde seni ağladım/sana ağladım…



bir ışık doğdu üzerime..

Söylenen tek bir sözle et-kemik yığını bedenime

yeniden can geldi………

Nice bilinmeyenleri olan bu denklemi çözdüm ben…

hayat sensiz de yaşanıyor!!!!!

Adını sildim pencerenin buğusundan..

Güneşin batışındaki kızıllıklarda kendimi buldum..

Kendimi../ nasıl da özlemişim….

ALINTI