[Üç mevsim]

ÖZGÜN GENÇ

1. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan, orijinal,

Örnek: "Eskinin doğa ile uyuşan, özgün yapılarını yıkıp yerine yabancı, öykünme, yaratıcılıktan yoksun yapılar dikerek çirkinleştirdik." N. Cumalı.


2. Bir buluş sonucu olan, nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan: "Özgün biçim."

3. Çeviri olmayan, asıl olan (metin).

TDK Sözlüğü

Genç: Gençlikteki özelliklerini koruyan, dinç (Genç ve asi ruhumu kaybettiğim an, yaşamaktan tad alamam)

*** *** ***

Rumuzumun bir hikayesi var tabi ki; abim Özgün İrade isimli bir dergiye aboneydi, o derginin Özgün yapısından, Özgün isminden etkilenmiştim, herkes biraz özgündür ama ben kendini daha bir özgün hissediyorum var mı >

Genç'e gelince; Özgür Genç'e bir tepkidir benim kendime Özgün Genç demem. Özgürlüğü sınırsızlık addedenlere, özgürlük sınırsızlık değil özgünlüktür deyişimdir Özgün Genç