Sinsice kurdukları t/uzaklara gözyaşlarımızı kurban etmiştik önceleri..idam ettiler yarınlarımızı sonraları; sustu/ruldu/k..geceler boyu yazdık sadece ve ağladık..sahi, önceleri gözyaşlarımız vardı bizim..bilmem kaçıncı kanalda bilmem kaçıncı bölümü yayınlanan dizi kahramanı uğruna akıtmadığımız hani..ve kalelerimiz vardı..önümüze siper durmuş bütün kaotikliğine hayatın..en acısı da ne biliyor musun? Dost; kalelerimizi yıkamadılar topla tüfekle..tereyağından kıl çekercesine kolay oldu bu iş onlar için..gürültü yok,patırtı yok..sessiz sedasız.. yılanlar bin yaşasındı ya hani bizi sokmayan..yılanların öcü..o yılanlar yıktı sevdamızın kementlerini..umudumuzu çaldılar; sonra yarınlarımızı..
Güzel kardeşim, yaşadığımız günlerin yürek burkan anlarını ne kadar da edebî bir dille aktarmışsınsınız gönül kaleminizle.. Bir gün arkamızı dönüp eski/meyen günleri yâd ettiğimizde payımıza düşenlerin "ya leyte" "ah keşke" ler olmadığı günlerin hasretiyle anı yudumluyoruz. Ve bunun için kendi payımıza düşen gayretle işletiyoruz zaman çarkını. Bir hayalin bir dünyaya bedel olduğunu anladığımızda belki yollarımız daha aydınlık olacak. Ve yolu kaybetmemek için hep o soru çınlayacak kulaklarımızda ; " fe eyne tezhebun?" ..
selamlar
|