mehmet akif ersoy!!(şiiri)
Mevzun düşürür saçmayı bir saçma adam var.
Manzum sayıklar gibi manzûme sayıklar!
Zannım mütekaid şuaradan olacak ki:
Hiçbir yenilik yok, herifin her şeyi eski.
Hâlâ ne sakaldan geçebilmiş, ne bıyıktan;
Âsârı da memnun görünür köhne kılıktan
Hicrî, Kamerî ayları ezber sayar amma,
Yirminci asır zihnine sığmaz ne muamma!
Mamure-i dünyayı dolaştıysa da yer yer,
Son son, "Hadi sen, kumda biraz oyna!" demişler.
Yahu! Sorunuz bir: Bakalım takati var mı?
Kaynarken adam oynamak ister mi? Sarar mı?
Ey Heybeli iklimine kıştan çekilenler,
Ey Afrika temmuzunu efsane bilenler
Ey yağ gibi üç çifte kayıklarla kayanlar
Ey Maltepe'den Pendik'i bir hamle sayanlar
Ey çamların altında serilmiş uzananlar
Biz, küplere binmiş, size hasretle bakarken!
Siz, yelkeni açmış, suyun üstünden akarken;
‹nsaf ediniz: Kopmayacak şey mi kıyamet?"
|