|
...
İmkan diyene “sağcı”, olanak diyene “solcu” denildiği yıllardı.
Dünyanın en sıcakkanlı insanlarının arasına duvarlar örülmüştü. İzmlerden, sloganlardan, kelimelerden inşa edilen duvarlar…
Günlerden bir gün bağlama eşliğinde çok farklı bir ses duyuldu.
Bu ses “kahrolsun” demiyordu, “yaşasın” demiyordu, “tek yol” demiyordu.
“Ölürsem” diyordu, “kimsesi yok” diyordu, “Eminem” diyordu:
...
Salih Tuna, kaleminin hakkını vermiş bu yazıyla.
|