[Fasl-ı Gül]

İnsan, çoğu zaman en derin sükûtunda bir hakikati ifşaya çalışır. Karşılaştığımız olaylara karşı geliştirdiğimiz tavırları anlamış olanlar, sükûtumuzun da manasını hakkıyla kavramışlardır. İşte o zaman bin kelime yerine bir sükûtu yeğler insan, anlatmak adına…

Kitabın başlığını okuduğumunda bu düşünceler belirmişti zihnimde.. Aynı heyacanla kitabı okudum ve nihayet bitirip yorumumu sizlerle paylaşmak nasip oldu.. Fethullah Gülen HocaEfendi’nin kıymetli kaleminden, zihninden dökülen cümlelerin hepsi, bir hakikatin daha yüreklerimize ulaşması için gönül bahçemize sunulmuş. Kitabı okurken tam hayatın içinde buldum kendimi. Kimi zaman zulmeti, kimi zaman sevgi ve adaleti gördüm yüzlerde.. Görünce bildim ki zulmetten kurtuluşun yolu, değerlerimize büyük bir sebat ile bağlanmak.. Yüreklerimizdeki adaleti ve diriliş ufkunu insanlara ulaştırmanın yolu da sevgi ve şefkati şiar edinmek.. Karşılık beklemeden sevmek, gayret göstermek, farklılıkların yolu bulmada kolaylık olduğunu idrak etmek ve en önemlisi kendi köklerimizden hareketle dallarımızı insanlığa uzatmak.Bakışlarımızı güzellikleri görmeye koordine ettikten sonra, fark edilen aksaklıkları yine aynı edayla tesviyeye çalışmak..


Dert ve derman belli ise neden bu haldeyiz diye düşündüm sonra.. İslam dünyasının içinde bulunduğu durumu göz önüne getirdiğimizde eksikliğimizin sebebinin yine Müslümanların ahvalinden kaynaklandığı sonucu belirdi zihnimde. İslam ki, getirdiği ilkelerle bir toplumu Medine’den Medeniyete ulaştıran formüllerin bizzat ruhunda mündemiç olduğu dindir. Bugün bizlerin o medeniyetin temelleri üzerine daha sağlam bir yapı inşa etmemiz gerekiyorken, temelleri sökmenin derdine düşmemiz içinde bulunduğumuz durumun da tahlili açısından ehemmiyeti haiz.. Evet, bugün kurtuluş reçeteleri arıyorsak bunun tek sebebi , aradığımızın aslında bizzat içimizde olduğunu unuttamızdır..


“Hizmet”i şiar edinip, tefekkür ve tedebbür ile sevgiyi yüreğimize koyarak adımlarımızı sıklaştırmak, baharların müjdelerini hissederek kurumuş dalların yeşereceği ümidiyle sabit kadem olmak düşüyor payımıza dedim kitabı bitirdiğimde....

Kitabı okuduktan sonra bu düşünceler oluştu zihnimde ve böylece paylaşmak istedim sizlerle..


Bu vesile ile böylesi kıymetli bir kitapla bizlerin buluşmasına vesile olan arkadaşlarıma tekrar teşekkür ediyorum.. Yorumlarıyla güzellikleri paylaşan Feyza kardeşim, Canan ablam ve Yalçın hocama hassaten teşekkür ederim.. Ve bu yolda bizleri yalnız bırakmayan tüm kitap dostlarına..

selamlar