[Necip Fazıl]

Aşk öldü, şiir öldü ve şair öldü,
Şiir aliza rüzgarlarıyla dolaşırken;
Söz icazın sırtında kainatı taşırken;
Beyanın gönlündeki besteyi bir günahkar böldü,
Aşk yalan oldu, şiir ve şair öldü.

Şiir Mesih'in nefesini bekliyor cansız
Şairin kalbi ağrıyor, basıyor kan ter.
Dil bayrağımız gönüllerde dalgalanmak ister,
Beyan şiirin ezgisi olmadan mizansız,
Şiir israfilin bestesini bekliyor, cansız



alıntıdır... (ismi yazmıyodu salladım bende )