|
Şeyh Ahmed Yasin her bir cümlesini yüreklerimize saplayıp, en yüce mertebeye erişti..
Bizler ise -yani ben- hala olduğum yerde sayıyorum, sadece izliyorum zulmü ve zalimi..
Bağırıyorum ama sesim kayboluyor içimde.. Sesimin ulaşamadığı tüm kardeşlerim için harfler düğümlenyor, kayboluyor sesler..
Ellerim, ellerim ise kardeşlerime uzanmadığı için kurudu kaldı.. Toprak oldu ellerim..
"Ah, keşke toprak olaydım" nidasını bugünden mi söyleyecektim Ya Rabb..
Utanıyorum taşıdığım sıfatlardan, taşıdığım sıfatlara layık olamamaktan..
Çetin olacak hesabım..
|