YILDIZLAR DÜŞER
Kırlangıç sessizliğidir, bende gecelerin.
İstanbul ah İstanbul!
Uzar ay ışığında gökdelenlerin.
Hatırlarım mehtapta senle olan kavgamı,
Oysa bırakmaz felek yakamı.
Düşünürüm Ayasofya’da Fatih’i,
Topkapı’da fethi.
İstanbul ah İstanbul yürekten severim seni.
Özgürlük Meydanında sabah kuşları,
Öter yalnızlığıma doğru
Ağlarım, hüzün bağlarım
Yol alırım kırgınlığıma doğru.
Yeni hayat hevesiyle dolu kalpleri,
Yenibosna metrosunda üç kız bir ana.
Sarışın, menekşe, yorgun renkleri,
Sislere karışır cılız vücudum.
Yıldızlar düşer ellerime.
Sarayburnu’nda bulut olur umudum.
Başımı koyarım gece hayallerime.
Köprülerinde kamyonlar katar katar,
Güneşle doğar Kumburgaz’da martılar.
Yetimlik günlerim gelir aklıma,
Bilirim beni anlatır,
En efkârlı şarkılar.
Şair=Davut Ziya Üzel