|
Bir çocuk tebessümünde,bir yaprağın vedasında mevsime,
Malikü’l-mülk tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte,
Sen her şeyin tek sahibi Allahım.
İçimde bir uçurumken hayat,üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım,
el-müheymin sesi kulağımda.
Sen aciz kullarını unutmayan hep gözeten Allahım,
Savruluyorum nereye gitsem bilmiyorum,bir dağa bakıyorum bir mahlukata,
Hepsi rükuda hepsi kıyamda,
Çiçekler,otlar,toprak secdede.
En küçük mahlukat zikirde,insanlık ise gaflette,
Ya Halik diyor tabiat;adem ise hüsranda,azapta,
Ey merhamet sahibi er-Rahman
Nereye baksam,nereye dönsem sen tecelli ettin,
Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış,
Her şey Sende yaşarken; insanlık nefsinde ölmüş
Her yer Sende iken,insanlık her yerde viran olmuş,
Bu viran şehirde,divane dünyada yalnız bırakma bizi
Bizi bize bırakma Allahım...
AMİN
|