Ahmet Yasin Cevre ilkokuluna başladı. Beşinci sınıfa kadar öğrenimini burada sürdürdü. Fakat 1948 yılında Filistinlileri derinden etkileyen ve yurtlarından eden büyük felaket, bu küçük çocuğu da etkiledi. Onu da ailesiyle birlikte Gazze’ye hicret etmeye zorladı. Orada işler değişti, başka muhacir aileler gibi bu aile de hayatın dayanılmaz sıkıntılarına maruz kaldı. Burada fakirliğin, açlığın ve mahrumiyetin acısını tattılar. Ahmet Yasin, akranlarıyla birlikte ailelerini ve yakınlarını doyurmak için Mısır ordusunun karargâhına girip, yemeklerinden arta kalanları toplayıp getiriyordu. Yedi kişiden oluşan ailesine yardım etmek amacıyla Gazze’deki bir lokantada çalıştığından okula bir yıl ara verdi. Fakat daha sonra tekrar okuluna devam etti.
Ömrünün on altısında, tüm hayatını etkileyecek, bir kazaya maruz kaldı. 1952 yılında arkadaşlarıyla oynarken boyun omuriliği kırıldı. Boynu 45 gün alçıda kaldıktan sonra, maruz kaldığı felcin ömür boyu devam edeceği anlaşıldı.
Tüm vücudunu etkileyen felcin yanında şeyhin başka rahatsızlıkları da vardı. Tutuklandığı zaman Siyonist istihbaratın soruşturması esnasında, Siyonistlerin işkencesiyle sağ gözünü kaybetmişti. Sol gözü de iyi göremiyordu. Kulaklarında müzmin iltihap ve ciğerlerindeki bazı hastalıklar yanında bağırsaklarında da iltihap vardı.