Kırıldım, dağıldım.
Yetmedi benliğimde kayboldum
Gözyaşlarımı hükümsüzce peşin sıra döktüm.
Ama yine de kendimi tatmin edemedim.
Bilmiyordum Allah'ım.
Bilmiyordum, bilseydim yapmazdım.
Bilseydim bu denli hata yapmazdım
Korkuyorum Allah'ım.
Korkuyorum işte bende böyle tüm titrekliğimle.
Ve günahlarım aklıma her geldikçe.
Nasıl oldu da yanılgıya düştüm ben
Nasıl oldu da beni var edeni unuttum ben
Ve nasıl oldu da ruhumu şeytana teslim ettim ben.
Sen hatırlamasaydın beni,
Sen hatırlatmasaydın kendini
Ben böyle devam edip gidecektim.
Ve de insaf bilmezliklerde kaybolacaktım.
Ey Rabbim!.
Bana yeni bir kapı açtığın için.
Bana yeniden hayatta olma sebebimi hatırlattığın için.
Unuttuğum en değerli şeyleri bana tekrar yaşattığın
için.
Gözyaşlarım adedince şükür sana.
Hamd-ı senalar sana.
Ey Sevdiğim!
İzin ver, aşkınla muhatap olayım.
İzin ver, yüreğimi aşkınla yakayım
İzin ver, yalnız alnımla değil.
Bütün varlığımla sana secde edeyim
Ve izin ver
Tüm ruhum ve bedenimle ismini zikredeyim.
Acizim Allah'ım, dayanağım sadece sensin.
Bu buruk ve mahçupluktan kırılan sözlerimi bir tek sen kabul eylersin.
Beni bir tek sen affeylersin.
Ne olursun.
Rahmet eyle bana Allah'ım.