[KarBeyazi_M]

Bir dede ile torununun konuşmalarına kulak veriyoruz:
Torunu, pamuk gibi bembeyaz sakallı, nur yüzlü dedesine merakla soruyor:
Dedeciğim! Bir insanın ömrü ne kadar olur?’
Dede tatlı bir gülücükle: ‘Ezanla namaz arası kadar yavrucuğum.’ deyince torun:
Nasıl yani, ömür bu kadar kısa mı?’ der.
Dede: ‘Evet yavrum. ömür, Namazsız Ezanla, Ezansız Namaz arası kadardır.’ diye cevap verir.
Torun yeniden sorar:’Namazsız ezan ve ezansız namaz sözlerinden ne kastettiğini anlamadım dedeciğim. Bu ne demek açıklar mısın?’

Dede şefkatle ellerinden tuttuğu torununa:
‘Bak yavrum, geçenlerde komşumuzun çocuğu doğdu.
O çocuğun kulağına ezan okundu değil mi?
işte o ezanın namazı kılındı mı? Kılınmadı. O ezan ‘Namazsız Ezan‘dı.
insan öldüğü zaman kılınan cenaze namazının da ezanı yoktur.
O da ‘Ezansız Namaz‘dır.
Aslında o namazın ezanı insan doğunca okunmuştu kulağına. ‘
Bak ey insan! Doğdun, ama öleceksin, ömür çabuk biter, hayatını iyi değerlendir. Boşa vakit harcama!’ ikazını yapıyordu o ezan.
İşte yavrumöMüR, EZANLA NAMAZ ARASI KADARDIR.