|
Allâhumme Ente Rabbî, lâ ilâhe illâ Ente, halaktenî ve ene abduke ve ene alâ ahdike ve va’dike mesteta’tu, eûzu bike min şerri mâ sana’tu, ebûu Leke bini’metike aleyye ve ebûu bizenbî, fağfir lî zunûbî, feinnehu lâ yağfir-zu-zunûbe illâ Ente.
Yani:
"Allâhumme! Sen benim Rabb'im = ilim ve iradenle beni sıfır yokluktan var eden, kudretinle yeşerten, yaşatan, hükmünle belli bir nizama tâbi' tutan Ulu Zat'sın;
Sen'den başka nimetiyle sevilen, azabından korkulan ve Rabb olması sebebiyle tapınılan hiçbir ma'bûd yoktur.
Sen beni yoktan var ettin. Ben de Sen'in kulunum.
Ve gücüm yettiği kadar ben Sen'in ahdin = antlaşmanın ve gerçek va'dinin üzerinde sebat etmekteyim; işlediğim şeylerin şerrinden San'a sığınırım.
Üzerimdeki nimetlerini itiraf ederim.
Azametine karşı işlediğim günahlarımı da itiraf ederim.
Binaenaleyh beni mağfiret et.
Gerçek şu ki Sen'den başka günahları mağfıret eden = bağışlayan yoktur."
|